dəsmallamaq

f.

1. Dəsmalla silmək, qurulamaq. Əl-üzünü dəsmallamaq. Bədənini dəsmallamaq. – Cavan övrət kürsünün üstə qabağına iki stəkan qoyub məşğul idi stəkan yuyub dəsmallamağa. C. M..

2. məc. dan. Yalandan tərifləmək, yaltaqlanmaq.